فکت شیت رشد و سلامت روان
سندرم آسپرگر و اوتیسم: اطلاعاتی برای والدین، مراقبان و هر فردی که به نوعی با این کودکان سر و کار دارد.
در مورد نشریه:
این نشریه یکی از سری نشریه هایی است که برای والدین، مراقبان و افراد حرفه ای که با این کودکان کار می کنند فراهم می شود که رشد و سلامت روان نام گرفته است. این نشریه جزئیاتی در مورد اوتیسم و اختلالات طیف اوتیسم بیان می کند علاوه بر این توصیه هایی کاربردی جهت چگونگی دریافت کمک برای این کودکان را نیز ارائه می دهد.
اختلالات طیف اوتیسم چه هستند؟
اوتیسم عارضه اصلی گروهی از مشکلاتی است که به عنوان اختلالات طیف اوتیسم (ASD) یا عارضه های طیف اوتیسم(ASC) شناخته می شود. برای تسهیل ، ما از عنوان ASDاستفاده خواهیم کرد. اختلالات طیف اوتیسم اختلالات عصبی- رشدی هستند و این بدین معناست که توسط نابهنجاری هایی که در فرایند رشد مغز اتفاق می افتد رخ می دهند.
اختلالات طیف اوتیسم تقریبا از هر 100 کودک یک نفر را تحت تاثیر قرار می دهند. کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD مشکلات خاصی دارند از جمله:
- مشکلات ارتباطی
- مشکل در تعاملات اجتماعی با مردم
- مشکلات رفتاری
دامنه توانایی های عقللانی این افراد از اختلالات شدید یادگیری تا توانایی بیشتر تحصیل آکادمیکی در فرایند آموزش متفاوت است. همچنین حدود %10 افراد مبتلا به اوتیسم ممکن است مهارت ها و توانایی های ویژه ای داشته باشند.
برای تشخیص اختلال اوتیسم باید شواهدی از رشد غیر عادی در سه سال اول زندگی فرد وجود داشته باشد. سندرم آسپرگر اصطلاحی ست که برای عملکردهای بهتر افراد در طیف اوتیسم استفاده می شود، افرادی که هوش متوسط دارند و تاخیری در یادگیری صحبت کردن ندارند و اکثر آنها علاقه مندی های غیر عادی وسواس گونه به برخی چیزها از جمله قطار، جدول ساعات کار، اتوبوس ها و دایناسور ها دارند.
علت ایجاد ASD چیست؟
علت دقیق ASD هنوز ناشناخته است، با وجود این تحقیقات نشان می دهد که ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی ممکن است موجب تغییراتی در رشد مغز شود . احتمال ASD و سایر اختلالات عصبی- رشدی در برادران و خواهران کودکان مبتلا به ASD بیشتر می‌باشد
ویژگی های افراد مبتلا به ASD چیست؟
ویژگی های کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD بسته به سن و سطح رشدی ایشان و همچنین شدتی که تحت تاثیر قرار گرفته اند متفاوت است. همچنین احتمال دارد مشکلات در طول زمان تغییر شکل دهند، با این حال، والدین معمولا( اما نه همیشه) اولین افرادی هستند که نگرانی هایی در مورد رشد کودک خود دارند و ممکن است مشکلات از همان ابتدای نوزادی دیده شود.
به طور کلی مشکلات مربوط به ASD می تواند به سه دسته اصلی تقسیم شود:
مشکلات ارتباطی
کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD هم در ارتباط کلامی( صحبت کردن) وهم در ارتباط غیر کلامی( ارتباط چشمی، حالات و ژست ها) مشکل دارند، برخی کودکان ممکن است اصلا قادر به صحبت کردن نباشند یا گفتار خیلی محدودی داشته باشند در حالیکه برخی دیگر گفتار و مهارت های زبانی خوبی دارند اما همچنان در گفتار اجتماعی یا ادامه دادن به یک مکالمه مشکل دارند. استفاده آنها از زبان ممکن است همیشه رسمی باشد، آنها ممکن است زمان طولانی در خصوص موضوعات مورد علاقه خود صحبت کنند اما فهمیدن اینکه آنها چه می گویند بسیار سخت است.
مشکلات مربوط به تعاملات اجتماعی
کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD در فهم " دنیای اجتماعی" مشکل دارند، برای مثال آنها اغلب در شناسایی و درک احساسات خود و اطرافیان خود مشکل دارند و این موضوع به نوبه خود می تواند ایجاد روابط دوستانه را برای ایشان مشکل کند، این افراد ممکن است به دلیل مشکلاتی که در فهم انتظارات و نقش های اجتماعی دارند ترجیح دهند تنها بمانند و نسبت به دیگران بی تفاوت باشند.
مشکلات مربوط به رفتار، علاقه مندی ها و فعالیت ها
کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD اغلب فعالیت های آشنا و عادی را ترجیح می دهند( همیشه از یک مسیر برای رفتن به مدرسه استفاده می کنند، یا اینکه از ترتیب خاصی برای لباس پوشیدن استفاده می کنند)، همچنین این افراد در برابر تغییر بسیار مقاومت می کنند به طوری که با هر تغییر کوچکی بسیار پریشان می شوند.
این افراد ممکن است علاقه مندی های غیر عادی و ویژه ای داشته باشند از قبیل علاقه به ابزار های الکترونیکی یا لیستی از تاریخ ها یا مثلا ممکن است از اسباب بازی ها بیشتر شبیه اشیایی که پشت سر هم ردیف شدند استفاده کنند. همچنین ممکن است افراد مبتلا به ASD به برخی تجربه های خاص که از محیط خود دریافت می کنند مانند، برخی مزه ها، بوها، صداها و لباس های بافتنی پاسخ های غیر معمولی بدهند، مثلا میتوانند به صدای سشوار بسیار حساس باشند یا نسبت به تماس برخی از قسمت های لباس روی پوست حساس باشند
مانند مارک لباس.
برخی از این کودکان حرکات تکراری غیر معمولی از خود نشان می دهند، مانند آویزان کردن و تکان دادن دست ها و انگشتان یا حرکات بدنی پیچیده.
از کجا می توانم کمک بگیرم؟
اگر شما در مورد رشد کودک خود نگران هستید یا اینکه مسئولان مدرسه یا مهد کودک شما را در جریان نگرانی هایشان گذاشته اند، اولین قدم صحبت کردن با پزشك خانواده يا مامور سلامت است که به شما مشاوره خواهد داد و در صورت لزوم شما را به تیم محلی رشد کودکان و خدمات سلامت روان کودکان و نوجوانان CAMHSارجاع خواهد داد.
برای تشخیص صحیح نیاز است که رشد اولیه کودک تان به تفصیل مورد بررسی قرار گیرد، همچنین ارزیابی های پزشکی و روانشناختی و یک ارزیابی فراگیر از مهارت های ارتباطی و اجتماعی و توانایی های عقلانی کودک نیز لازم است، برخی از این ارزیابی ها تنها با مشاهده کردن کودک شما در محیط های مختلف مانند مدرسه انجام خواهد شد، برای تشخیص ASD يك آزمايش ( آزمایش خون يا اسکن مغزی) وجود ندارد، با وجود این برای تشخیص افتراقی ASD از سایر اختلالات ممکن است چند آزمایش مختلف انجام شود( آزمون های شنوایی و آزمایش خون).
مشکلات یادگیری
کودکان مبتلا به ASD می توانند ناتوانایی یادگیری کلی یا اختصاصی داشته باشند که ممکن است دامنه آن از خفیف تا شدید متفاوت باشد، کودکان مبتلا به ASD مانند همه کودکان در زمینه توانایی ها و یادگیری نقاط قوت و ضعف خاص خود را خواهند داشت.
چه اقدامی برای کمک به این افراد می توان انجام داد؟
درمان شناخته شده ای برای مبتلایان به ASD وجود ندارد، اما کودکان و خانواده ها می توانند به روش های زیادی کمک شوند. کمک ها یی که به این افراد می شود عبارتند از:
- اطلاعات دادن در مورد این اختلال
- مدیریت مشکلات رفتاری
- ایجاد مهارت های ارتباط اجتماعی و هیجانی
- در برخی از موارد دریافت دارو
رویکردهای در دسترس متفاوتی برای کمک به یادگیری و برقراری ارتباط در این افراد وجود دارد و بهتر است برای کودکان مبتلا به ASD هر چه زودتر مداخله صورت گیرد. معمولا برای مراقبت از یک کودک مبتلا به ASD چندین نفر دخیل خواهند شد، از قبیل گفتار درمانگر، روان شناس، کاردرمانگر و یک پزشک( پزشک متخصص اطفال یا روان پزشک کودک). همچنین ممکن است دوره های ویژه ای برای آموزش والدین وجود داشته باشد مانند گروه های حمایتی والدین ، مشاوره در مورد اینکه چگونه به خانواده های گسترده تری کمک شود و مشاوره کلی بیشتردر مورد کمک ها یا منافعی که برای مثال از خدمات محلی سلامت کودک و ارگان های مستقلی مثل انجمن ملی اوتیستیک دریافت می شود.
آموزش
کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD اغلب به حمایت های آموزشی ویژه ای نیاز دارند و این امر ممکن است در مدارس خاص صورت بگیرد یا در مدارس معمولی با حمایت خیلی زیاد، این کودکان همان هایی هستند که ممکن است در درگیری ها و دعوا ها به ویژه در مقطع دبیرستان آسیب پذیر باشند.
آینده ASD
اغلب کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD پیوسته مشکلات مشابهی را درطول زندگی تجربه می کنند، هر چند به طور کلی با گذشت زمان از شدت اختلال آنها کاسته می شود. دریافت کمک هر چه سریع تر برای کودکان و افراد جوان مبتلا به ASD می تواند منجر به یک تفاوت واقعی در زندگی آنها شود.
سایر منابع حمایتی
مدد کاران اجتماعی نیز می توانند در فراهم کردن حمایت ها ی کاربردی برای افراد جوان مبتلا به ASD و خانواده های ایشان نقش داشته باشد. این افراد می توانند برخی حمایت ها از جمله تمدید مدت مراقبت و مشاوره در خصوص حقوق از کار افتادگی را از خدمات محلی در دسترس دریافت نمایند. همچنین اغلب خانواده ها به کمکی که از گروه های محلی حمایت از مراقبان و والدین کودکان اوتیستیک دریافت می کنند ارج می نهند.
برای مطالعه بیشتر
راهنمای جامع سندرم آسپرگر(2006). تونی اتوود، جسیکا کینگزلی. انتشارات لندن.
یافتن یا آموختن در مورد سندرم آسپرگر، عملکردهای برتردر اختلال اوتیسم و اختلالات نافد رشد. مولفان: گانیلا گرلند، جسیکا کینگزلی، انتشارات لندن.
پدر و مادری کردن برای یک کودک مبتلا به آسپرگر – به همراه 200 راهکار. بی بوید( جسیکا کینگزلی).
می تواند بهتر شود، پائول دیکنسون و لیز هانا.
کتاب کارASD : اختلال طیف اوتیسم خود را درک کن، پنی کرشاو.
داستان کاستر 9 ساله
" من دوست دارم با کامپیوتر بازی کنم و بازی های role playing انجام دهم، بازی کردن با کامپیوتر خوب است زیرا می توانم افرادی را پیدا کنم که آنها هم بازی هایی را دوست داشته باشند که من دوست دارم. وقتی که من در مدرسه در مورد بازی های مورد علاقه ام صحبت می کنم اکثر همکلاسی هایم فکر می کنند من عجيب غریب هستم. مادر من نگران است زیرا من می خواهم در اتاقم تنها بمانم و بعد از مدرسه همسالان خود را نبینم، من ترجیح می دهم تنها باشم زیرا ساير کودکان سربه سر من ميگذارند و من عصباني ميشوم .
مادرم می گوید من مبتلا به آسپرگر هستم، من واقعا نمی فهمم آسپرگر چیست و اصلا برایم اهمیتی ندارد، اما میدانم بدین معناست که من با سایر بچه ها فرق دارم و فهمیدم که بودن و وقت گذراندن با سایر کودکان برایم دشوار است. مادرم هرگز درک نمی کند که من دوست ندارم برخی کارها را انجام دهم مثل پوشیدن جوراب و کفش البته برای رفتن به مدرسه جوراب و کفشم را می پوشم اما به محض رسیدن به خانه آنها را درمی آورم"
برای اطلاعات بیشتر
انجمن ملی اوتیستیک: این انجمن از حقوق و مصالح افراد مبتلا به اوتیسم حمایت می کند و هدف اصلی آن فراهم کردن حمایت ها و خدماتی است که این افراد و خانواده آنها می توانند دریافت کنند بنابراین اعتماد کردن به این انجمن می تواند منجر به یک تغییر مثبت در زندگی آنها شود.
تماس با خانواده ها: در انگلستان موسسات خیریه بسیار زیادی وجود دارد که امکان مشاوره، دادن اطلاعات و حمایت های لازم را برای والدین همه کودکان معلول فراهم می کند. راهنمای رایگان 08088083555 .
تحقیقات در مورد اوتیسم: یک موسسه (خیریه ) انگلیسی به تحقیق در مورد مداخلات درمانی برای اوتیسم اختصاص یافته است.
Translated July 2015 By Samaneh Hashemy. reviewed by Dr Abbas Mohammadinasab
Original page produced by the RCPsych Public Education Editorial Committee.
Information about treatments can change rapidly and the College updates its mental health information pages regularly.
Farsi section editor: Dr Amir Sajjadi
این برشور توسط گروه آموزش کالج سلطنتی روانپزشکی بریتانیا تهیه گردیده است