اضطراب برای کودکان و نوجوانان

این اطلاعات برای نوجوانان تهیه شده است و به احساس رایج اضطراب می‌پردازد، استراتژی‌های مفید خودیاری را معرفی می‌کند و مکان‌هایی را برای دریافت حمایت بیشتر در صورت نیاز ارائه می‌دهد.

اضطراب چیست؟

اضطراب نامی است که ما معمولاً برای توصیف تجربه درونمان هنگام احساس نگرانی، دلواپسی و یا ترس، از آن استفاده می کنیم. ما معمولاً با کلمه اضطراب، احساس خود را در مورد اتفاقاتی که قرار است پیش بیایند و یا انتظار داریم که پیش بیایند، بیان می کنیم.

ممکن است اضطراب منجر به واکنش های جسمی مانند تنگی نفس شود با ممکن است باعث تغییر رفتار در شود. برای مثال، اگر ما مضطرب باشیم، ممکن است با وسواس بیش از حد رفتار کنیم و یا از کارهایی که فکر می کنیم به ما دلهره می دهند دوری کنیم.

احساس اضطراب بسیار معمول است و همه هر از چند گاهی آن را تجربه می کنند. حتی کسانی که در ظاهر با اعتماد به نفس و مثبت اندیش به نظر می آیند، ممکن است دچار اضطراب شوند.

قبول کردن اینکه با احساسات خود دست و پنجه نرم می‌کنید نیاز به شجاعت و قدرت دارد، اما به یاد داشتن این که اضطراب یک تجربه طبیعی انسانی است (به ویژه در دوران‌های استرس‌زا) می‌تواند مفید باشد.

احساس اضطراب چگونه است؟

توانایی ما برای احساس اضطراب یکی از روش های طبیعی برای تامین امنیت خودمان است. وقتی احساس خطر می کنیم، مغز ما به بدنمان فرمان می دهد که برای مقابله با آن به سرعت آماده شود. در نتیجه، شما ممکن است احساسات متفاوتی را در ذهن و بدن خود تجربه کنید، و این امر منجر به تغییرات در رفتار شما می شود.

تجربه اضطراب در افراد متفاوت است ولی بعضی احساسات معمول وجود دارند که شامل زیر است:

نشانه‌هایی که ممکن است در بدن خود (علائم فیزیکی) تجربه کنید:

• تنفس سریع تر (نفس های کم عمق و کوتاه)
• احساس گیجی، سبکی سر، و یا لرزش پا
• بالا رفتن ضربان قلب
• حالت تهوع، حالت دل آشوبی یا درد شکم 
• بی قراری و حرکت‌های مداوم
• انقباض و تنش عضلات
• سردردها
• کم خوابی یا بی خوابی (اختلال در خوابیدن)

نشانه‌هایی که در ذهن خود (علائم روانی) ممکن است تجربه کنید:

• فکرهای نگران کننده شدید
• احساس خشم و یا ناراحتی
• احساس دلواپسی و ترس، طوری که احساس کنید اتفاق ناگواری ممکن است بیفتد.
• هجوم پیاپی افکار (افکار ناخوشایندی که نمی توان از آنها رها شد)

نشانه‌هایی که در عمل خود (رفتاری) ممکن است تجربه کنید:

• بررسی مداوم همه چیز
• نیاز به دریافت اطمینان خاطر از دیگران
• به تاخیر انداختن انجام کارها
• اجتناب از بعضی موقعیت‌ها و یا اشیاء

انواع مختلف اضطراب

اضطراب یکی از تجربه‌های روانی است که تقریباً همه افراد در برخی مواقع زندگی خود آن را تجربه می‌کنند. با این حال، شکل و شدت تجربه اضطراب می‌تواند بین افراد بسیار متفاوت باشد. برخی افراد معمولاً اضطراب را تجربه نمی‌کنند، در حالی که دیگران ممکن است دائماً با افکار نگران‌کننده دست و پنجه نرم کنند.

اضطراب ممکن است به طور خاص و در شرایط خاص یا موقعیت‌های خاصی بروز پیدا کند. برای مثال، برخی افراد ممکن است در موقعیت‌های اجتماعی مانند حضور در جمع‌های بزرگ، شرکت در کنفرانس‌ها یا سخنرانی‌ها، و یا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی دچار اضطراب شوند. همچنین، برخی از افراد ممکن است در مواجهه با فعالیت‌های خاصی مانند انجام تمرینات درسی، ارائه سخنرانی در کلاس یا حتی خواندن متن با صدای بلند دچار اضطراب شوند. افراد مبتلا به اضطراب ممکن است دچار رفتارهای اجتنابی شوند، به این معنا که از مواجهه با موقعیت‌های اضطراب‌آور خودداری کنند یا به دنبال محیط‌های امن مانند اتاق خواب یا مکان‌هایی که احساس راحتی و کنترل دارند، پناه ببرند.

برخی افراد ممکن است به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا شوند، وضعیتی که در آن فرد به طور مداوم دچار احساس نگرانی و دلواپسی درباره موضوعات مختلف می‌شوند.

برخی دیگر ممکن است ترسی شدید از اشیاء، مکان‌ها و موقعیت‌های خاص داشته باشند. این حالت ترس غیر عادی معمولاً فوبیا نامیده می شود. زمانی که فردی به فوبیا مبتلا می‌شود، در مواجهه با اشیاء یا موقعیت هایی که موجب ترس اوست، احساس خطر و تهدید بسیار شدیدی تجربه می‌کند.

برخی افراد ممکن است دچار افکار مزاحم و تصاویری ناخوشایند در ذهن خود شوند که به طور مداوم و تکراری به ذهن آنها وارد می‌شوند. این افکار و تصاویر مزاحم می‌توانند به اختلالی به نام اختلال اختلال وسواس فکری عملی (OCD) منجر شوند. افرادی که دچار اختلال وسواس فکری عملی شده اند ممکن است تمایل شدید به انجام کارهایی داشته باشند که نتوانند مانع آن ها شوند. در این اختلال، فرد به طور مکرر دچار افکار اضطراب‌آور می‌شود که او را مجبور به انجام اعمال خاص یا تکراری می‌کند تا شخص از اضطراب ناشی از این افکار رهایی یابد.

برخی افراد دچار حملات عصبی می‌شوند، که در این حملات اضطراب آن‌ها به شدت افزایش می‌یابد و به حدی می‌رسد که قابل کنترل نیست. حملات عصبی معمولاً کوتاه مدت ولی با شدت زیاد هستند. در هنگام یک حمله عصبی در کنار احساس اضطراب، فرد می تواند افکار وحشت زا (مثلاً دلواپسی از یک اتفاق ناگوار) نیز داشته باشد.

برای بیشتر افراد، احساس اضطراب بیش از حد، معمولاً امری است که می‌توانند آن را مدیریت کنند و بخشی از فشارها و استرس‌های طبیعی دوران رشد و زندگی انسانی است.  گاهی اوقات اضطراب به حالت مداوم تبدیل می‌شود و تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره فرد دارد. در این موارد، اضطراب می‌تواند به طور پیوسته و شدید بر فعالیت‌های روزانه، روابط اجتماعی و عملکرد شغلی فرد تأثیر بگذارد. در این صورت، دریافت اطلاعات و حمایت بیشتر از فرد می تواند مفید باشد. 

چه عواملی باعث نگرانی و اضطراب می‌شود؟

دلایل مختلفی وجود دارد که می‌تواند باعث تجربه اضطراب در فرد شود، اما تعیین دقیق علت آن برای هر شخصی دشوار است.

داشتن یکی از اعضای نزدیک خانواده که دچار اضطراب است، می‌تواند شانس تجربه اضطراب را در فرد افزایش دهد، اما به این معنی نیست که فرد به طور خودکار همان نگرانی‌ها را تجربه خواهد کرد.

می‌دانیم که تجربیات سخت و چالش‌های زندگی می‌تواند احتمال بروز اضطراب را افزایش دهد. برخی نمونه‌های این چالش‌ها شامل موارد زیر است. باید به یاد داشته باشیم که هر فرد به شیوه‌ای متفاوت به تجربیات زندگی پاسخ می‌دهد و یک واقعه که ممکن است باعث نگرانی و اضطراب در فردی شود، لزوماً برای دیگری چنین تأثیری نخواهد داشت.

مواردی که ممکن است احتمال بروز اضطراب دراز مدت را در افراد افزایش دهد شامل زیر است:

• تغییرات و یا بی ثباتی زیاد در زندگی شما
• کشمش های خانوادگی پیاپی
• مشکلات مربوط به مسکن، مانند تخلیه اجباری، و یا نداشتن یک آدرس ثابت
• مشکلات مالی، مانند عدم توانایی والدین شما برای پرداخت اجاره خانه و یا قبض ها
• درگذشت شخص نزدیک به شما (سوگواری)
• تجربه یک اتفاق ناراحت کننده و یا حادثه تروماتيك (مانند تجربه تعرض و یا یک تصادف ماشین)
• نگرانی درباره عنواین اخبار (مثلاً مسائل محیط زیست و یا جنگ)
• قرار گرفتن در معرض قلدری، تبعیض و محرومیت (حضوری و در فضای مجازی)
• استرس ناشی از امتحانات و تکالیف مدرسه
• وضعیت ادامه دار سلامت جسمانی
• مصرف مواد مخدر، دارو و مشروبات الکلی
• تغییرات بزرگ در زندگی روزمره شما
• قرار گرفتن در معرض خشونت جسمی، روانی و یا جنسی و یا غفلت (فقدان متداوم محبت، نگهداری و توجه)

اگر شما در حال تجربه هرگونه خشونت (چه در حال حاضر و چه در گذشته) هستید و احساس خطر می‌کنید، فوراً با مقامات پلیس تماس بگیرید.

اگر احساس می کنید قادر به انجام این کار نیستید، ما به شما توصیه می کنیم از یک فرد بزرگسال مورد اعتماد (مانند یک معلم، عضو خانواده و یا دکتر) کمک بخواهید و یا با یک مرکز خدماتی مانند Childline  برای کسب اطلاعات و راهنمایی بیشتر تماس بگیرید. شما می توانید اطلاعات بیشتر در مورد خدمات موجود را در پایان این راهنما پیدا کنید.

چرا اضطراب اتفاق می‌افتد؟

پاسخ جنگ، گریز یا میخکوب شدن

یادگیری کمی در مورد اضطراب و نحوه عملکرد آن می‌تواند مفید باشد. یکی از جنبه‌های مهم اضطراب، «واکنش مبارزه، فرار یا انجماد» (که به آن واکنش استرس نیز گفته می‌شود) است.

بیش از هزاران سال پیش، انسان‌ها با خطرات زیادی از محیط اطراف خود مواجه بودند، از جمله تهدیدات ناشی از حیوانات شکارچی و دیگر انسان‌ها. برای حفظ زندگی خود، یک سیستم هشدار دهنده در بدن ما طراحی شده است که ما را در برابر هر گونه خطرات احتمالی مراقبت می کند. وقتی این سیستم فعال شود، بدن ما برای جنگیدن، گریختن یا بی حرکت شدن آماده می شود.

در این حال، ضربان قلب و سرعت تنفس بالا می رود و انرژی به سمت عضلات ما هدایت می شود. برای اینکه بتوانیم متوجه علائم خطر در محیط بشویم و در برابر آنها بلافاصله واکنش نشان دهیم، افکار ما سریع تر می شوند. همچنین، برخی اوقات بدن ما می‌تواند در جای خود میخکوب شود تا حیوان درنده از وجود ما باخبر نشود.

هر چند امروزه لزوم نگرانی از خطرات فیزیکی کمتر است، بدن ما همچنان از سیستم هشدار دهنده سابق خود استفاده می کند. به احتمال زیاد چیزهایی که خطرهای روانی به نظر می‌رسند سیستم هشدارمان را تحریک می‌کنند، مانند ترس از قضاوت شدن یا شکست خوردن.

به این دلیل است که اضطراب یک بیماری محسوب نمی شود و بخشی معمول از طبیعت ما را شکل می دهد. با اینحال، اگر نگران های ما، جلوی کارکرد ما و دستیابی به آنچه می خواهیم را بگیرد، اضطراب یک مشکل محسوب می شود. 

در مورد ‘fight, flight or freeze response’ بیشتر بدانید.

چطور می‌توانم به خودم کمک کنم؟

مواجه شدن با ترس‌های خود

مواجهه با ترس‌های شخصی، به ما کمک می کند که بر نگرانی‌های خود غلبه کنیم.

روش تدریجی

برخی افراد، به طور تدریجی با ترس های خود مقابله می‌کنند. برای مثال، اگر شما از سگ‌ها می‌ترسید و می‌خواهید این ترس را کنار بگذارید، می‌توانید چندین گام بردارید تا به سگ‌ها عادت کنید:

• می‌توانید با نگاه کردن به تصاویری از سگ‌ها شروع کنید.
• زمانی که با این کار راحت شدید، می‌توانید ویدیوهایی از سگ‌ها تماشا کنید.
• سپس می‌توانید به خانه‌ی دوستی بروید که سگ دارد.
• در نهایت، می‌توانید با تمرین پیاده روی در پارکی که سگ‌های کمتری در آن حضور دارند، این تجربه را تقویت کنید.

روش مستقیم

برخی افراد دیگر ترجیح می‌دهند به طور مستقیم با ترس خود روبرو شوند. در مثال ترس از سگ، این روش شامل این می شود که شما از همان ابتدا به پارکی با سگ‌های ناشناس بروید تا اینکه ترس‌تان فروکش کند.

دلیل کارآمدی این روش‌ها یک دلیل ساده زیستی است. وقتی از یک شیء، مکان یا موقعیتی می ترسیم، معمولا دلیلش این است که احساس می کنیم نزدیک بودن به آن باعث اتفاق بدی می شود. اگر کاری را که از آن می ترسیم انجام بدهیم و آن اتفاق بد نیفتد، کم کم باور می کنیم که شاید آن هیچگاه پیش نیاید و واکنش استرس ما کاهش پیدا می‌کند.

در مورد مثال سگ، برخی افراد از سگ ها می ترسند چون نگران آن هستند که مورد حمله قرار گیرند و یا دچار گاز گرفتگی شوند. با زمان گذراندن در کنار این حیوانات، شما به خود اثبات می کنید که احتمال این وقایع خیلی کم است و فشار روانی در بدن شما به طور طبیعی پایین می آید.

هرچند انجام این کار در ابتدا ترسناک به نظر می آید، تکرار آن باعث می شود تا بدن و ذهن شما بیشتر به آن احساسات عادت کنند و سرانجام شدت فشار روانی شما کم شود.

تمرکز بر تنفس و بدن خود

تمرین‌های نفس کشیدن

تمرین های نفس کشیدن ساده به بعضی افراد کمک می کند تا از فشار روانی رهایی پیدا کنند. ممکن است این دو تمرین به شما کمک کنند:

• تنفس 8-7-4
• تنفس جعبه ای

هیچ کدام از این تمرین‌ها را در حالتی که نفس تان بند آمده، احساس سرگیجه و یا ناراحتی دارید، انجام ندهید.

ورزش کردن و حرکت دادن بدن خود

برخی افراد فعالیت و ورزش کردن را برای آرام شدن و کاهش فشار روانی موثر می دانند.

این کار می تواند شامل یک پیاده روی کوتاه، حرکت رژه در جا یا پرش ستاره باشد. همه این فعالیت‌ها می توانند تنش در ماهیچه‌های شما را کاهش دهند و شما را در هنگام تجربه اضطراب زیاد، آرام کنند.

وبسایت Open Minded Online دارای مثال های بسیاری از این تمرین ها است که ممکن است برای شما مفید باشد. نمونه هایی از این تمرین ها شامل، پاور پانچینگ، یوگا پانچینگ، ماساژ صورت، یوگا با صندلی، تمرین های تنش زدا و باشگاه مغز می باشد. برای کسب اطلاعات بیشتر به اینجا مرجعه کنید

تمرکز بر مکان و زمان حال

متمرکز کردن ذهن خود بر حال و حاضر و توجه به لحظه‌ی کنونی می‌تواند به کاهش واکنش استرسی شما کمک کند. یک روش به خصوص که می تواند مفید باشد، استفاده از حواس پنجگانه برای تمرکز در زمان حال است. این کار با نام گذاری موارد زیر انجام می شود:

• پنج چیزی که می توانید ببینید
• چهار چیزی که می توانید لمس کنید
• سه چیزی که می توانید بشنوید
• دو چیزی که می توانید بو کنید
• یک چیزی که می توانید بچشید

این کار می تواند باعث متمرکز کردن افکار شما دور بودن از اضطراب باشد. 

ساختن جعبه آرامش زا می تواند به شما کمک کند که بر مکان و زمان حال تمرکز کنید. یک جعبه را با اشیایی که به حس شادی و آرامش نسبت می دهید، پر کنید. می‌توانید عکس‌هایی از حیوانات خانگی یا دوستانتان، اشیائی که می‌توانید با آنها بازی کنید (مانند توپ‌های ضد استرس یا پازل‌ها) و هر چیز دیگری که با احساس آرامش برای شما همراه است را اضافه کنید.

همچنین می توانید حواس خود را با موسیقی، بازی و یا فیلم مورد علاقه خود پرت کنید.

بیان کردن احساسات خود

صحبت کردن

در میان گذاشتن نگرانی‌هایتان با یکی از اعضای خانواده، دوست و یا مشاور می تواند اضطراب شما را کاهش دهد. همچنین ای کار می تواند از حس انزوای شما کم کند و شما را با کسانی که تجربه های مشابه و توصیه های سودمند دارند، آشنا کند.

ژورنال نویسی

برای برخی افراد نوشتن احساسات خود و آنچه در زندگی‌شان اتفاق می افتد، به آنها کمک می‌کند. نوشتن بر روی کاغذ به شما کمک می کند تا احساسات خود را بیان کنید، به آنچه تجربه کرده اید فکر کنید و دلیل نگرانی های خود را بیابید. این کار همچنین فضایی برای شما فراهم می کند تا راه هایی برای مقابله با آن نگرانی ها پیدا کنید.

وقت گذاشتن برای توجه به نگرانی های خود

وقت گذاشتن برای تمرکز بر نگرانی های تان می تواند به شما کمک کند که در طول روز به آنها فکر نکنید. بعضی افراد دوست دارند که یک گلدان نگرانی داشته باشند که در آن همه دلواپسی ها خود را که نوشته‌اند نگه دارند و فقط در زمان اختصاص داده شده به نگرانی، این گلدان را باز کنند.

خوب است به خاطر داشته باشید که حتی با انجام هر کدام از این روش‌ها، هنوز همگی ما در طول زندگی خود به کمک دیگران نیاز خواهیم داشت. از اینکه درد دل کنید و احساسات خود را بیان کنید، اصلاً نترسید.

چطور کمک بیشتری بگیرم؟

اگر اضطراب، شما را دچار مشکلات بسیاری می کند، شاید بهتر باشد که از یک متخصص کمک بخواهید. می توانید با پزشک عمومی خود درباره احساساتی که تجربه می کنید، صحبت کنید. آن‌ها با شما در مورد گزینه‌های موجود گفتگو خواهند کرد و به شما کمک می‌کنند تا مناسب‌ترین گزینه را برای خود انتخاب کنید. این گزینه ها عبارتند از:

خدمات بهداشت روانی کودکان و نوجوانان (CAMHS)

طیف وسیعی از متخصصین برای CAMHS کار می کنند و تمامی آنها در زمینه بيماري روحي رواني نوجوانان آموزش دیده اند. در هر تیم، بسته به نوع آن، متخصصین مختلفی از جمله روان پزشک، روان شناس و پرستار در حال خدمت وجود دارند. آن‌ها ارزیابی‌های تخصصی انجام می‌دهند و پیشنهادات درمانی ارائه می‌کنند.

پزشک اطفال

پزشکان اطفال، پزشکانی هستند که جوانان را ارزیابی و درمان می‌کنند، معمولاً از بدو تولد تا 16 سالگی. پزشک عمومی، اگر تشخیص بدهد که یک وضعیت سلامت جسمانی به سلامت روان شما مربوط است و احتیاج به بررسی بیشتر دارد، ممکن است شما را به یک پزشک کودک معرفی کند (برای مثال، غش کردن می تواند ناشی از اضطراب باشد، ولی ممکن است دلیل آن مربوط به یک بیماری جسمی هم باشد که نیازمند تشخیص و درمان است.)

مدارس

اگر مشکل اصلی شما مربوط به مدرسه باشد، بهتر است با مدرسه یا مسئولین آموزشی منطقه تماس بگیرید تا مشکل را با کمک آنها رفع کنید. ممکن است مدارس خدماتی ویژه داشته باشند که به شما کمک کند. این خدمات می تواند شامل تراپی در مدرسه، مشاوره و روانشناسی آموزشی و یا گروه های دیگر با مسئولیت ویژه (مانند مشکلات رفتاری، اوتیسم یا مشکلات یادگیری) باشد.

تمامی مدارس و مقامات آموزشی باید سیاست‌ها و رویه‌هایی برای مسائلی مانند قلدری یا دریافت حمایت اضافی در کلاس داشته باشند.

خدمات اجتماعی

خدمات اجتماعی می توانند پشتیبانی کاربردی به خانواده ها، به ویژه خانواده های دارای فرزندان با ناتوانایی های یادگیری ارائه دهند. این می‌تواند شامل تأمین مالی برای دسترسی به خدمات یا فعالیت‌های اجتماعی، حمایت از پرورش و فرزندخواندگی، و همچنین حمایت و مشاوره برای والدین باشد آنها همچنین تکلیفی ویژه برای محافظت از کودکان و نوجوانان دارند و در نتیجه در شرایطی که در مورد امنیت و رفاه یک فرد جوان نگرانی هایی وجود داشته باشد، آنها مستلزم سازماندهی راه کارهایی برای مراقبت از او هستند.

موسسه های خیریه

موسسه های خیریه خدماتی را برای حمایت سلامت روانی افراد ارایه می دهند، اما این خدمات ممکن است بسته به محل زندگی شما متفاوت باشد. برخی سازمان ها ممکن است به طور خاص برای حمایت از نیازهای گروه هایی ویژه تاسیس شده باشند. به عنوان مثال، گروه های اقلیت، یا خانواده هایی که فرزندان با شرایط خاص دارند. دیگر گروه های ممکن است ملی باشند، مانند YoungMinds, Relate, Childline و National Autistic Society.

درمان خصوصی

برخی افراد حاضرند که برای درمان خصوصی خود هزینه پرداخت کنند. درمانگرهای خصوصی می توانند خدماتی را شامل مشاوره، رفتار درمانی، روان درمانی پویشی، درمان انسانگرایانه، خانواده درمانی و درمان سیستمیک و دیگران ارائه دهند.

قیمت‌ها متفاوت هستند، ولی اغلب جلسه ای بین 40£ تا 100£ هزینه دارند. برخی از خدمات درمانی خصوصی نرخ‌های کمتری را برای افرادی که درآمد کمتری دارند، ارائه می‌دهند.

اگر از خدمات درمان خصوصی استفاده می کنید، حتما از این که آنها متعلق به یک سازمان تایید یافته هستند، اطمینان حاصل کنید. این سازمان ها شامل BACP (انجمن بریتانیایی مشاوره و روان درمانی) و یا ACP (مجمع روان درمانی اطفال) هستند.

بهتر است که از کار کردن با دو درمانگر متفاوت در یک زمان پرهیز کنید، مگر اینکه هر دو متعلق به یک تیم باشند و با یکدیگر از نزدیک همکاری کنند. این به آن خاطر است که درمانگرهای مختلف از روش های متفاوت استفاده می کنند که لزوماً قابل انطباق و کارآمد نیستند.

اطلاعات بیشتر

• Childline – یک مرکز اطلاعات و پشتیبانی برای هر گونه نگرانی که یک فرد نوجوان تجربه می کند. می توانید با این مرکز به صورت رایگان و خصوصی و با شماره 1111 0800 تماس بگیرید یا به آنها ایمیل یا پیغام بفرستید.
• Young Minds – اطلاعات و توصیه برای افراد نوجوان و والدین آنها در مورد سلامت روان افراد نوجوان ارائه می دهد.
• Mind - توصیه و پشتیبانی برای توانمند سازی افرادی که دچار بيماري روحي رواني هستند، فراهم می کند.
• Anxiety UK - اطلاعات و پشتیبانی برای افرادی که از مشکلات ناشی از اضطراب رنج می برند، در دسترس قرار می دهد.
• Youth Access - اطلاعات، توصیه و مشاوره ارایه می دهد. آنها همچنین به شما کمک می کنند تا خدمات پشتیبانی محلی در منطقه خود پیدا کنید.

لینک ویدیو از:

• Fablefy - The Whole Child
• Sunnybrook Hospital
• Anxiety Canada
• Minded Online

تقدیر و تشکر

این اطلاعات توسط هیئت تحریریه مشارکت عمومی کودک و خانواده (CAFPEB) و کالج سلطنتی روانپزشکان (Royal College of Psychiatrists) تولید شده است. این اطلاعات، بهترین شواهد و مستندات موجود در زمان نگارش را منعکس می‌کند.

نویسندگان متخصص: دکتر مارین هیلتون، دکتر سامی تیمیمی و دکتر چه هویی فنگ

سپاسگزاری ویژه از افراد نوجوانی که نظرات خود را در مورد محتوای این راهنما ارایه داده اند.

مراجع کامل این منبع در صورت درخواست موجود است.

زمان انتشار: آگوست 2022

بررسی مجدد:  آگوست 2025

© کالج سلطنتی روانپزشکان (Royal College of Psychiatrists) 

(This translation was produced by CLEAR Global (Dec 2024